Στην παραπάνω φράση σημειώνονται χίλια λάθη, χίλια γνωσιακά σφάλματα. Πολλοί άνθρωποι παραπονιούνται στις μέρες μας ότι, παρόλο που βρίσκονται σε σχέση, δεν κάνουν τόσο συχνά σεξ όσο οι φίλοι τους.
Πολλά ερωτήματα γεννιούνται σε μια τέτοια δήλωση. Πόσο μεγάλης διάρκειας είναι η σχέση τους; Παλιότερα η σεξουαλική πράξη γινόταν συχνότερα; Υπάρχουν φαντασιώσεις;
Το πρώτο βήμα που πρέπει να επιτελέσουμε, είναι να γκρεμίσουμε τους μύθους γύρω από την ερωτική πράξη. Πολλές φορές οι φίλοι είναι δυνατόν να μεγαλοποιούν τις σεξουαλικές τους επιδόσεις, πράγμα που δρα καταπιεστικά σε εμάς που το ακούμε και νιώθουμε μειονεκτικά. Είναι φυσιολογικό μια σχέση με μακρά διάρκεια στον χρόνο, να μην παρουσιάζει το αρχικό πάθος και την ερωτική επιθυμία. Αυτό εξηγείται και νευροενδοκρινικά, καθώς στις πρώτες φάσεις της σχέσης η ερωτική επιθυμία κινητοποιείται κυρίως από τις ορμόνες ντοπαμίνη και νοραδρεναλίνη, ενώ σε όψιμη φάση, η σχέση περνάει σε ένα πλατό, στο οποίο κυριαρχεί η έκκριση ωκυτοκίνης, που έχει να κάνει με την ανάπτυξη της συντροφικότητας και την ανατροφή των παιδιών. Επομένως, η φυσική εξέλιξη της ερωτικής σχέσης οδηγεί στη μείωση της αρχικής έντασης, πράγμα όμως που δεν ταυτίζεται με την παρακμή.
Σε δεύτερο επίπεδο, οφείλουμε να αυτοπαρατηρηθούμε και να απαντήσουμε σε κάποια ερωτήματα, όπως:
- Έχω την ίδια επιθυμία γενικώς αλλά και για τον σύντροφό μου;
- Έχω φαντασιώσεις;
- Υπάρχουν παράπονα στη σχέση που δεν τα συζητάω;
- Κάνω την πρώτη κίνηση για σεξουαλική επαφή;
- Υπάρχουν προβλήματα υγείας;
- Παραμελώ τον εαυτό μου; Με φροντίζω;
- Εκτιμώ τον σύντροφό μου;
Η απάντηση σ΄αυτές τις ερωτήσεις αλλά και η συμβολή ενός θεραπευτή μπορεί να δώσουν την απάντηση στο ερώτημα της μειωμένης συχνότητας σεξουαλικών επαφών.
Ας μην διστάζουμε πλέον να μιλάμε γι΄αυτό που μας απασχολεί, πόσο μάλλον για τα σεξουαλικά θέματα με τον σύντροφό μας αλλά και με έναν εξειδικευμένο θεραπευτή.
